Nieuws

Een baanbrekende achtergrond

Een baanbrekende achtergrond

 

Ik was de laatste tijd bezig met mijmeren over de prachtige geschiedenis van de amateurradio, van de vroege pioniers met vonkenzenders en de race om de eerste signalen over de Atlantische Oceaan te krijgen, tot aan de microgolf enthousiastelingen die de weg vooruit ontwikkelden voor ruimtecommunicatie en satelliettechnologie (en, fluister dit, mobiele telefoontechnologie!)

De geschiedenis van Amateur Radio en RF-technologie is onlosmakelijk met elkaar verbonden – er was zelfs een tijd hier in het Verenigd Koninkrijk waar anekdotisch werd gedacht dat een Roepnaam van Amateur Radio je zou helpen om een ​​baan bij de BBC te krijgen!

Verandering kwam echter relatief snel, relatief gezien, in de vroege geschiedenis van de radio. Van Marconi’s experimenten tot de eerste publieke omroep was slechts 25 jaar of zo. Tv was daar nog zo’n 15 jaar achter.

 

Weerstand

Maar in de geschiedenis van Amateur Radio is er ook een van weerstand tegen verandering – niet van de pioniers, ze waren vaak aanstichters ervan, maar van de “alledaagse” amateurs.

Laat me kijken of ik je een paar voorbeelden kan geven.

 

“Dat is geen echte Amateur Radio!”

De vroege amateurs gebruikten vrijwel uitsluitend CW. Dus toen AM arriveerde als een van de eerste van de stemmodi, was er een beetje ophef … “Het is geen echt Amateur Radio! Echte Amateur Radio gaat over het gebruik van een Morse sleutel! Waar gaat de hobby naar toe, met behulp van stem om over de ether te communiceren? Het is heiligschennis! ‘

Maar het leven ging door, AM vond acceptatie en alles was weer goed in amateurland.

Toen arriveerde de transistor technologie eind jaren veertig en begin jaren vijftig, wat een behoorlijke tegenstand teweegbracht. “Wacht even! Dat is geen echte amateur Radio. Echte Amateur Radios gloeien in het donker – we kunnen deze miniatuurtechnologie niet hebben – ze zullen nooit zo lang meegaan of zo betrouwbaar zijn ”

Maar het leven ging door, solidaire apparaten vonden acceptatie en alles was weer goed in Amateurland.

Toen kwam SSB en er was meer ontevredenheid … “Dat is geen echte Amateur Radio. Echte amateur Radio’s klinken niet als Donald Duck! Het is een rage, het zal snel wegvallen als mensen het beu zijn om die domme stemmen te horen ”

Maar het leven ging door, SSB vond acceptatie en alles was weer goed in Amateurland.

Toen kwamen FM en repeaters en was er polarisatie binnen de hobby (en het was ook niet horizontaal of verticaal!) “Dat is geen echte Amateur Radio. Echte Amateur Radio hoeft dat ding niet bovenop de heuvel te gebruiken om je signaal ergens te krijgen! Echte amateur Radio is van punt tot punt! ”

Maar het leven ging door, FM en repeaters vonden acceptatie en alles was weer goed in Amateurland.

Toen kwam Packet Radio aan en er was echt een probleem … “Dat is geen echte Amateur Radio. Echte Amateur Radio heeft geen van die nieuw ontwikkelde computerdingen nodig om te kunnen werken. Haal je sleutel of je microfoon en begin met het werken van andere amateurs! ”

Maar het leven ging door, Packet Radio vond acceptatie en alles was weer goed in Amateurland.

Toen kwam Digimodes aan en er was nog meer strijd … “Dat is geen echte Amateur Radio. Echte Amateur Radio heeft geen betrekking op het typen van berichten aan andere Amateurs – en die computers! Wat doen ze in vredesnaam in de hobby? ”

Maar het leven ging door, Digimodes vond acceptatie en alles was weer goed in Amateurland.

Toen arriveerden de Digital Voice-modi en er waren enkele zeer serieuze meningsverschillen … “Dat is geen echte Amateur Radio. Echte Amateur Radio’s klinken niet als R2D2! Echte radio’s maken geen gebruik van internet om hen de wereld rond te helpen, ze MOETEN ABSOLUUT de atmosferische verspreiding gebruiken. Wat gebeurt er met deze hobby ??? ”

Maar het leven ging door, D-STAR en andere Digital Voice-modi vonden acceptatie en alles was weer goed in Amateurland.

Dan komen we in het heden aan en komen Network Radio’s op het toneel en breekt de hel los! “Dat is geen echte Amateur Radio. Er is geen Amateur RF dus het is gewoon geen Amateur Radio. Bovendien werkte ik hard voor mijn licentie, iedereen zou dat ook moeten doen! Hoe durven mensen communicatie op een verkeerde manier te ervaren! ”

Zal het leven doorgaan en zal het ooit weer goed komen in amateurland?

 

De uitdaging van de 21st Eeuw.

Dit is de reden waarom de komst van Network Radio’s een dergelijke uitdaging voor ons als amateurs vormt, het zorgt ervoor dat we volledig opnieuw nadenken over wat het betekent om een ​​Radio Amateur te zijn in 2018 en daarna.

En we zullen moeten beginnen met het beantwoorden van vragen vergelijkbaar met deze …

Wat definieert precies een radioamateur?

Wat bedoelen we met “Amateur RF”?

Wordt het RF gegenereerd door iemand die een Amateur is?

Of wordt er RF gegenereerd op een bepaalde band die door de overheid aan ons is toegewezen?

Zo ja, moet het dat absoluut zijn?

Kan het niets anders zijn?

Maakt dit iets uit?

 

Hoe zit het met onze banden?

Als Amateur zijn we erg gehecht aan onze banden. Of het nu 160m is, of 2m, we hebben bijna een psychologisch gevoel van ‘onze ‘ banden.

We hebben ‘favoriete’ banden, we hebben banden die we niet vaak bezoeken.

We hebben zelfs ‘onze’ vaste frequenties en sommige amateurs krijgen er ietwat van als een collega-amateur die niet uit hun “groep” is, “hun” frequentie durft te gebruiken!

En toch geloof ik dat in de 21e eeuw het hele concept van banden en frequenties steeds vloeiender wordt. Waarom zou dit zijn?

Een voorbeeld van Broadcast Radio

Nog niet zo lang geleden konden we afstemmen op uitzendstations op Long Wave (LF), Medium Wave (MF), Short Wave (HF) en FM (VHF Band II). Stations noemen zichzelf vaak op frequentie: “247 meter Radio 1” of “1152 AM” bijvoorbeeld. Het werd gezien als onderdeel van de identiteit van het station – velen hadden de frequentie in hun stationsnaam!

Maar vandaag horen we hier steeds minder van. Wanneer je tegenwoordig naar radiostations luistert, lijken ze geen frequenties meer te geven, maar kondigen ze gewoon aan dat ze op “FM, DAB en Digital” staan ​​of iets dergelijks.

Waarom? Omdat radio iets is dat u waarschijnlijk steeds meer op twee manieren consumeert – hetzij digitaal (via DAB of satelliet of soortgelijke middelen) of via streaming via internet. Frequenties en bij uitbreiding, banden, zijn niet zo relevant meer als ze ooit waren.

 

Verhuizen!

De grote omroepen stappen ook steeds meer af van de “traditionele” radio.

Op korte golf – slechts enkele landen en verschillende religieuze groeperingen lijken daar nu te werken. De grote jongens komen ook uit de lange en middellange golf. Als commerciële zenders wegtrekken, moeten we ons afvragen waarom.

Doen banden er nog toe?

Ik heb het vermoeden dat dit ten minste gedeeltelijk het gevolg is van het feit dat banden en frequenties tegenwoordig niet zoveel uitmaken. Huishoudelijke radio-apparaten hebben meer te maken met drukknoppen en schermen waarmee u direct naar uw station kunt gaan, in plaats van dat u met frequenties kiest. Het is het eindproduct dat belangrijk is, niet noodzakelijk de manier waarop het jou bereikt.

Wie stemt tegenwoordig een moderne uitzendradio af met een handmatige afstemknop?

Het was de hoofdknop op alle radio’s, niet vele jaren geleden! Ik kan me zelfs herinneren dat ik in mijn vroege dagen op deze planeet oude VHF-tv afstemde op een knop – dat lijkt nu echt raar!

Nog een stap verder, veel radiostations gebruiken zelfs helemaal geen RF meer tegenwoordig! We noemen ze nog steeds “radiostations” (of af en toe “internetradiostations”)

Is er enige reden om te denken dat Amateur Radio als hobby niet altijd in een vergelijkbare richting zal bewegen? Een van onze sterke punten in de geschiedenis van Amateurs is dat we goed zijn in het omarmen van nieuwe technologieën en deze aan te passen aan ons eigen gebruik.

Het punt waar ik naar toe leid is dit – ik vermoed dat “banden” en “frequenties” in het digitale tijdperk niet zo groot zijn als we misschien wel willen.

In essentie bestaan ​​banden alleen vanwege propagatie.

 

Voortplanting opnieuw

160, 40 m, 20 m, 10 m, 2 m enz. Zijn in werkelijkheid allemaal “line-of-sight” -banden. Om het onderwerp te vereenvoudigen, zijn het de ionosferische of troposferische lagen die deze zichtlijnvermeerdering versterken en het in iets anders veranderen.

Elke band heeft daardoor verschillende propagatiekwaliteiten, waardoor elke band zijn “karakter” krijgt en voor sommigen is de studie van propagatie op zichzelf een fascinerend onderdeel van de hobby.

Door de mens gemaakte voortplanting is gewoon anders

Wanneer we denken aan (en gebruiken) het internet als een door de mens gemaakt voortplantingsmedium (wat het is – het verspreidt signalen over de hele wereld), dan wordt het concept van banden overbodig.

Het internet is als een, bijna oneindig brede, wereldwijde “band”, voortdurend open S9 + 40 voor alle landen 24/7 met weinig grillen – en niet alleen voor spraak, maar ook voor visie en andere digitale modi.

Zo gezegd, wie zou het niet willen gebruiken? Zou het eigenlijk uit maken welke “band” je was (of niet was), als er zelfs één was?

Dus het concept van “banden”, waarmee zovelen van ons onze activiteiten definiëren, kan in dit digitale tijdperk voor ons instorten en we realiseren het ons misschien nog niet eens! Dat wil niet zeggen dat onze banden trouwens nog steeds bestaan ​​- dat doen ze duidelijk. Het is gewoon dat, voor veel mensen tegenwoordig, banden een buitenlands concept zijn.

En dan wat?

Naarmate de hobby begint te werken met enkele van de implicaties hiervan, beginnen er andere problemen op te duiken, zoals …

Hebben we nog een examen nodig om een ​​licentie te krijgen?

Hebben we zelfs een licentie nodig?

Welke vorm of vormen zou het moeten aannemen, als dat zo is?

Zullen we een toevloed van nieuwe mensen in de hobby zien komen omdat de toegang ertoe eenvoudiger is?

Hoe kunnen we dat aan?

Willen we zelfs dat nieuwe mensen binnenkomen, vooral als hun opvattingen verschillen van de onze?

Hoe ziet de hobby er over 20 jaar uit?

Wat gebeurt er met onze “traditionele” banden?

Ik verwacht in de toekomst veel discussie hierover – het is eigenlijk best spannend!

 

Uit de comfortzone …

Het zal er echter voor zorgen dat velen van ons zich uiterst ongemakkelijk voelen – de grond verschuift onder onze voeten en de traditionele raison d’être van Amateur Radio wacht erop om uitgedaagd te worden om zich aan te passen en aan te passen …

Ik zie dit niet als een slechte zaak – intelligente eerlijke discussies zijn welkom. Het belangrijkste is om onze geest en ons denken wijd open te houden. We moeten sommigen niet afwijzen gewoon omdat het nieuw is of omdat het onze vooropgezette ideeën over waar de radio naartoe gaat in het algemeen uitdaagt. Tenminste, we moeten de baby niet weggooien met het badwater en de traditionele Amateur Radio afwijzen zoals die al jaren is. De Ionosfeer en het internet zijn complementair, niet in competitie. Mijn eigen mening? Als je dit tot nu toe hebt gelezen en je echt mijn persoonlijke gedachten wilt … Waarom kunnen we niet het beste van beide werelden hebben? Dat kunnen we zeker. Netwerkradio’s (in dit stadium in hun ontwikkeling tenminste) zijn geen wedstrijdradio’s en internet is nog geen wedstrijdvriendelijke manier van propageren. (Dat kan natuurlijk anders zijn!) Dus betwisten is nog steeds het beste op de traditionele Amateur bands. Ik zie je op 80 meter – 59 001 OM … Regelmatige betrouwbare hoogwaardige contacten over de hele wereld zijn echter maar een ding waar netwerkradio’s in uitblinken, dus waarom zou je dat niet gewoon gebruiken wanneer je wilt (of wanneer de HF-banden vol zijn van lawaai of anders dood zijn)? Ik zie de uitbreiding van keuzemogelijkheden in de hobby niet als een slechte zaak. Genot is de sleutel. Wordt het feit dat ik zend op mobiele frequenties op 800 MHz, 900 MHz, 1800 MHz, 2100 MHz of op Wi-Fi op 2,4 GHz of 5 GHz? Is daar iets concreet slecht aan? Is er meer deugd om bijvoorbeeld 21 MHz of 432 MHz te gebruiken? Het zijn tenslotte gewoon “frequenties”. Ik zie mezelf het liefst volgen onder het motto van mijn plaatselijke radioclub, “Plezier hebben met RF”. Of ik ervoor kies om een ​​netwerkradio of een Yaecomwood super-duper basisstation te gebruiken, is niet zo relevant voor mij. Genieten van de hobby is alles, waar heb je anders een hobby voor? Hoe dan ook dit debat en welke richting deze grote hobby ook op gaat, mijn lijn zou zijn om alle rijkdom van elk aspect van de hobby te behouden. Met andere woorden, om terug te gaan naar de titel van dit stuk en verander maar één woord, “It’s ALL ‘real’ Ham Radio”

 

 

© Maart 2018 – Chris Rolinson G7DDN

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.